Forgotten World Highway
Door: Jolanda
Blijf op de hoogte en volg Jolanda
22 November 2018 | Nieuw Zeeland, Whangamomona
We zijn een stukje de kust weer langs geweest, altijd leuk. Dus van Whanganui naar Hawera (het is echt allemaal niet uit te spreken, ik weet het...kun je je voorstellen als iemand in rap Engels je even de high lights van het land uitlegt). En vandaar weer naar boven naar Stratford. Het begin van de Forgotten Highway. Dat ligt aan de voet van de Mount Taranaki waar we een wandeling wilde maken. Daar aangekomen plenste het van de regen. We zagen een aantal doorgewinterde types in regenpak door de modder te klotsen, keken elkaar aan en hebben de auto weer in zijn achteruit gezet. Op naar the pioneer village. Een soort buitenmuseum. Qua onderhoud mogen we trots zijn op wat er in Enkhuizen staat moet ik zeggen maar authentiek zag het er daardoor zeker uit.
Op naar Whangamomona! De zelfuitgeroepen republiek toen ze het ergens in de jaren 80 mee oneens waren. Nu kun je er een stempel halen voor in je paspoort. Humor kun je ze niet ontzeggen hier. Vanmorgen met prachtig weer weer verder. The forgotten Highway is 166 kilometer lang en gaat door een prachtig afwisselend gebied. Gedeeltelijk zwitserland met heel veel schapen en een gedeelte tropisch regenwoud. Er woont nauwelijks een kip, af en toe kom je een verlaten huis tegen en verrek, soms ook nog een tegenligger! Onderdeel is een tunnel, handgegraven waar maar 1 auto tegelijkertijd doorheen kan. Niet dat dat met die verkeersdrukte hier veel problemen geeft....
Daarna weer verder naar het Noorden getoerd en gestopt bij Whaitomo om dan toch maar eens een grot met gloeiwormen in te duiken. Dat hoort er geloof ik zo’n beetje bij. En in dit gebied zijn er slecht een stuk of 300 grotten dus je hebt wel keuze. En ik moet zeggen, fascinerend om te zien! Nu zijn gloeiwormen geen wormen maar een keversoort dus ook weer wat geleerd. Ondanks dat glimmen ze leuk en kun je ze zo voor de kerstverlichting gebruiken.
Op naar Whangamomona! De zelfuitgeroepen republiek toen ze het ergens in de jaren 80 mee oneens waren. Nu kun je er een stempel halen voor in je paspoort. Humor kun je ze niet ontzeggen hier. Vanmorgen met prachtig weer weer verder. The forgotten Highway is 166 kilometer lang en gaat door een prachtig afwisselend gebied. Gedeeltelijk zwitserland met heel veel schapen en een gedeelte tropisch regenwoud. Er woont nauwelijks een kip, af en toe kom je een verlaten huis tegen en verrek, soms ook nog een tegenligger! Onderdeel is een tunnel, handgegraven waar maar 1 auto tegelijkertijd doorheen kan. Niet dat dat met die verkeersdrukte hier veel problemen geeft....
Daarna weer verder naar het Noorden getoerd en gestopt bij Whaitomo om dan toch maar eens een grot met gloeiwormen in te duiken. Dat hoort er geloof ik zo’n beetje bij. En in dit gebied zijn er slecht een stuk of 300 grotten dus je hebt wel keuze. En ik moet zeggen, fascinerend om te zien! Nu zijn gloeiwormen geen wormen maar een keversoort dus ook weer wat geleerd. Ondanks dat glimmen ze leuk en kun je ze zo voor de kerstverlichting gebruiken.
-
22 November 2018 - 07:09
Paul:
Het verslag van jullie reis is voor mij "a wonderful trip to memory lane" Allemaal heerlijke herinneringen, van glimwormpjes met nattigheid ondergronds, tot kletterende hoosbuien bovengronds. Vergeet niet naar Te Awamutu te gaan ( homestead of the Finn brothers ) en helemaal bovenin Nothland naar "where the Oceans meet" En dan via Auckland weer naar huis ?
Heb nog een fantastische laatste week .... ik hang aan jullie lippen ! -
22 November 2018 - 07:41
T5:
Weer een mooi verhaal. zon, regen,zon, en die glimwormen(kevers) lijkt me ook prachtig om te zien.
XT
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
